മുഖത്ത് വെളിച്ചം തട്ടുമ്പൊഴെ
കുതിച്ചെത്തുന്നു അഞ്ജാതമാം ഭയം;
നാക്കു ചുഴറ്റി ഉള്ളിലേക്കു
തന്നെ വീഴുന്നു വാക്കുകള്‍
എന്നെക്കാണാത്ത നേരമത്രയും
ഭയമേ എവിടെയായിരുന്നു നീ;
അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലവിടെ-
യാക്കാമെന്‍ ചേക്കയുമിനി.
വെളിച്ചത്തിലേക്കെന്തിന്നിറങ്ങണം
കുലുങ്ങിക്കിതക്കണം വെറുതെ
ഞാന്‍ മാത്രമറിഞ്ഞെന്തിന്നു
ചിണുങ്ങിത്തൂവണം കണ്ണീര്‍ .
ആള്‍ച്ചുമരുകള്‍ നോക്കിമറഞ്ഞു
നില്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യിനി ഭയമേ;
ആരുമില്ലെന്ന തോന്നലുമില്ലല്ലൊ
നിന്നോടൊത്തു കൂടുമ്പോള്‍
കുതിച്ചെത്തുന്നു അഞ്ജാതമാം ഭയം;
നാക്കു ചുഴറ്റി ഉള്ളിലേക്കു
തന്നെ വീഴുന്നു വാക്കുകള്‍
എന്നെക്കാണാത്ത നേരമത്രയും
ഭയമേ എവിടെയായിരുന്നു നീ;
അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലവിടെ-
യാക്കാമെന്‍ ചേക്കയുമിനി.
വെളിച്ചത്തിലേക്കെന്തിന്നിറങ്ങണം
കുലുങ്ങിക്കിതക്കണം വെറുതെ
ഞാന്‍ മാത്രമറിഞ്ഞെന്തിന്നു
ചിണുങ്ങിത്തൂവണം കണ്ണീര്‍ .
ആള്‍ച്ചുമരുകള്‍ നോക്കിമറഞ്ഞു
നില്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യിനി ഭയമേ;
ആരുമില്ലെന്ന തോന്നലുമില്ലല്ലൊ
നിന്നോടൊത്തു കൂടുമ്പോള്‍
ഭയം, അഭയമാവുന്നു..
ReplyDeleteആള്‍ച്ചുമരുകള്‍ നോക്കിമറഞ്ഞു
ReplyDeleteനില്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യിനി ഭയമേ;
ആരുമില്ലെന്ന തോന്നലുമില്ലല്ലൊ
നിന്നോടൊത്തു കൂടുമ്പോള്‍
-------hm...good!
"വെളിച്ചത്തിലേക്കെന്തിന്നിറങ്ങണം
ReplyDeleteകുലുങ്ങിക്കിതക്കണം വെറുതെ
ഞാന്‍ മാത്രമറിഞ്ഞെന്തിന്നു
ചിണുങ്ങിത്തൂവണം കണ്ണീര്‍ .?"
=== So deep.....
മുകിൽ,ബിന്ദു,ശിവപ്രസാദ് നന്ദി.
ReplyDeleteഎല്ലാവർക്കും ഓണാശംസകൾ..
kavi hridayathinu maathramulla bhayam..
ReplyDeletenannayirikkunnu..
Nannayitikkunnu varikal!
ReplyDeleteഭയത്തോടിത്ര അടുപ്പമോ?
ReplyDeleteഅഞ്ജാതമാം ഭയം !
ReplyDelete